W niedzielę ,24 wrzesnia pożegnaliśmy uczestników Dnia Patrona Fundacji Maurycego Beniowskiego.Wieczorem  tego samego dnia powitalismy gości z Baru na Ukrainie,dyrektor Domu Polskiego Małgorzatę Miedwiediewą i prezes BarskiegoRejonowego Kulturalno-Oświatowego Stowarzyszenia Polaków im.Konfederatów Barskich Helenę Czerniak.W poniedziałek ,25 wrzesnia w siedzibie Fundacji przy ul.Witosa 6 odbyło się

Tradycją stały się już obchody Dnia Fundacji, w rocznicę urodzin Maurycego Beniowskiego.W sobotę ,23 września 2017r. o godz.17,00 do siedziby przy ul.Witosa 6 przybyli członkowie Zarządu i Rady Nadzorczej,przyjaciele fundacji oraz zaproszeni goście: Radosław Skrycki z małzonką-prof.Uniwersytetu Szczecinskiego dr hab.,zastępca dyrektora Instytutu Historii i Stosunków

Nie wiemy jakim cudem ale nasz nieoceniony porzyjaciel Jean Marie Meskens odnalazł w muzeum berlińskim znaki wodne na papierze  identyczne jak na mapie   na której Beniowski narysował swoją trasę podróży po Pacyfiku i morzu Beringa.Świadczy to ,że mapa datujaca się na rok 1771 jest

Nasze małe żurawiki już albo dopiero bo bardzo długo trwała ta nauka latania już latają. Na fotce każdy bez wątpienia odróżni które to są te małe. Udanych lotów i powrotów, żurawie wracają na stare gniazdo. Materiałów mamy bardzo dużo i teraz pozostaje „tylko” ich obróbka.

6 lipca 2017 roku gazeta „Rzeczpospolita” opublikowała z cyklu „Polacy na Krańcach Świata” rzecz o Beniowskim. Tym samym Maurycy Beniowski został przywołany  z zapomnienia i z tego względu jest nam niezwykle przyjemnie, gdyż coraz więcej osób pisze o nim, mając go za bohatera i odkrywcę. Zapraszamy

Otrzymalismy informacje i fotki od naszych przyjaciół  jadacych terenówką do Kazachstanu.Na razie wszystko  ok.Nic się nie dzieje poza uciekającymi kilometrami i olbrzymimi połaciami stepu.Fotki mówią same za siebie.Pozdrawiamy Grześka i Marlenę.

  Kto by się spodziewał, że aż tylu ich jest. Podjęto więc decyzję o jednym mocnym akcencie i zebranie wszystkich solenizantów w bazie na Lutolu. No więc w kolejności: Jola, Antoś, Jurek, Janek i Danusia. – wszyscy stawili się na miejscu. Może by i więcej