21 czerwca grupa odważnych rowerzystów naszej fundacji spotkała się u Ani i Arka w Lubogoszczy nad jeziorem Sławskim żeby zmierzyć się z trasą rowerową i co więcej, z własnymi trudnościami i wysiłkiem na trasie rowerowej do Lutola Mokrego o długości 51 km do jez. Kuźnickiego, a dla najbardziej wytrwałych do samego Lutola Mokrego o długości 77 km. Ania już na początku rajdu dała popis swoich umiejętności kulinarnych, z czego zresztą ekipa skwapliwie skorzystała objadając się barszczykiem i pasztecikami. Nie zabrakło też u Ani prawdziwej lemoniady i innych słodkości. Po tym ,,lekkim,, posiłku wszyscy ruszyli z ,,koła,, na trasę. Było wesoło, kolorowo, piaszczyście i asfaltowo. Były ścieżki leśne i ścieżki rowerowe. Był chłód pachnącej alei lipowej i skwar asfaltu. Głodno nie było, bo Land Rower był zaopatrzony przez Janka w 30 bułeczek z szynką i sałatą. Napoi chłodzących też było w bród. Były też czarne jagody i toń jezior. Nawet ekipa motorowa z zespołu Czesława z córką z Norwegi na rozpoczęciu rajdu też była. Trochę się wystraszyli naszych rowerów i zawrócili do Nowej Soli, ale na zakończenie rajdu, na obiad i występy zespołu rockowego przyjechali do Lutola już z Elą. Efekty kulinarne serwowane przez Waldka wprowadziły wszystkich w znakomity humor, tym bardziej że Jurek na 75 lat polewał doskonałe Prosecco. Na Lutol przybyła też mała ekipa z Uniwersytetu Poznańskiego, którą reprezentowały Iwona i Mercedes, którą zawiły drogi sznur przywiódł aż z Kuby. Szymon swoimi piosenkami po hiszpańsku potwierdził, że język ten nie jest mu obcy, co potwierdziła Mercedes. Kasia zaśpiewała brawurowo „Dom wschodzącego słońca” po angielsku a Danusia Champs-Elysee” w języku Moliera. Jurek dośpiewał tylko starą prawdę Edwarda Stachury o życiu i teatrze, a zespół rockowy uruchomił nogi uczestników spotkania, które w międzyczasie zdążyły odpocząć. Największe brawa zebrali jednak Szymon i Bruno, którzy pokonali całą trasę na rowerze liczącą 77 km. Resztę opowiedzą Wam zamieszczone poniżej fotki i filmiki.